پرسشهای رایج پیرامون اختلال دوقطبی
در این بخش به رایج ترین پرسش های پیرامون اختلال دوقطبی می پردازیم. در صورتی که پاسخ پرسش خود را نیافتید، می توانید آن را در بخش نظرات درج کنید تا در مقاله پاسخ داده شود.
پرسشهای رایج در مورد اختلال دوقطبی
آیا آزمایشی برای تشخیص مبتلا بودن به اختلال دوقطبی یا خطر به ارث رسیدن آن در شخص وچود دارد؟
در حال حاضر، هیچ آزمایشی خطر مبتلا شدن شخص به اختلال دوقطبی را پیشبینی نمیکند. احتمال مبتلا شدن تمامی افراد به اختلال دوقطبی تنها به وسیله یک ژن خاص وچود ندارد. برخی از تحقیقات نشان می دهد که چند ژن در بروز این بیماری نقش دارند. تحقیقات متعدد نشان می دهند در صورتی که پدر یا مادر مبتلا به اختلال دوقطبی باشند، احتمال بیشتری در انتقال این ژن به فرزندان وجود دارد.
آیا در اشخاص امکان وجود بیماری پزشکی مجزا، با نشانههای شبیه به اختلال دوقطبی وجود دارد؟
در برخی حالات بیماریهایی با نشانههای مشابه به اختلالات خلقی، مانند اختلال دوقطبی وچود دارند. از جمله این بیماریهای رایج به موارد زیر اشاره میشود :
- اختلال شخصیت مرزی
- بیماری تیروئید
- بیماریهای عصبی، مانند التهاب بافتها، تومورهای مغزی، سکته یا بیماری صرع
- عفونتهای مغزی ناشی از شرایطی مثل عفونت HIV، سیفلیس، آپنه خواب و بیماری لایم
- کمبود برخی ویتامینها مانند ویتامین B12
- استفاده از کورتیکواستروئید به خصوص در دوزهای بالا
- داروهای مورد مصرف برای جلوگیری از بیماریهایی چون بیماری سل و ایدز
بهتر است در زمان مراجعه ره روانشناس و یا روانپزشک، او را از وجود یا عدم وجود سایر مشکلات آگاه کنید.
در صورت کسب اطمینان از مبتلا بودن خود به اختلال دوقطبی، تا آخر عمر نیاز به دارودرمانی خواهم داشت؟
برخی از بیماری های روان به نسبت به سایر بیماری ها، نیاز بیشتری به دارو درمانی دارند. در واقع خط اول درمان چنین اختلالاتی، مصرف دارو است. در مورد افرادی که اختلال دوقطبی دارند مصرف دارو لازم است اما این به معنای مصرف دارو تا پایان عمر نخواهد بود. ممکن است با گذر زمان، مهارت آموزی، کار کردن مداوم با یک روانشناس و روانپزشک، بتوان دوز دارو را به تدریج کاهش و در صورت امکان قطع کرد. فراموش نکنید که فرآنید دارو درمانی در این اختلال، حتماً زیرنظر یک روانپزشک باید صورت بگیرد.
بهترین نوع درمان در اختلال دو قطبی، کارکرد توام یک روانپزشک و یک روانشناس است.
راهی برای کمک کردن به اختلال خود وجود دارد؟
بله. ابتدا با خواندن کتاب، رفتن به سخنرانی و یا صحبت با روانپزشک و روانشناس شروع کنید. از سایر افراد مبتلا به این بیماری کمک بگیرید. از گروه درمانی و یا کلاسهای رواندرمانی برای گرفتن راهنماییهای بیشتر بهرهمند شوید. در جلسات رواندرمانی با تجربیات و مشکلات زندگی سایر افراد آشنا میشوید. همچنین با صحبتکردن و بیان مشکلات خود از راهنماییهای سایر افراد بهرهمند خواهید شد.
اختلال دوقطبی یک اختلال روانی شناخته شده و قابل درمان است و لزومی به اینکه این مشکل را بدون راه حل بدانید نیست.
سبک زندگی چه تاثیری در اختلال دوقطبی میگذارد؟
عدم وجود یک روال مداوم و ایجاد اختلال در خواب احتمال ایجاد یک فصل خلقی را به وجود آورد. فعالیتها و برنامههایی را تدارک دیده که امکان خوابیدن و استراحت مناسب را برایتان فراهم آورد. خواب و استراحت کافی برای ایجاد عملکرد احساسی سالم بسیار حیاتی است. خانوادهها با ایجاد روال منظیم خوابیدن و برخواست در یک ساعت مشخص در روز، از ایجاد بهداشت روانی مناسب برای شخص مبتلا به اختلال دوقطبی اطمینان حاصل خواهند کرد. در مورد سبک زندگی موارد زیر دارای اهمیت است:
- خواب منظم، به اندازه و با کیفیت را جدی بگیرید.
- ورزش را در برنامه روزانه زندگی خود قرار دهید.
- به طور مداوم به دنبال مهارت آموزی و افزایش هوش هیجانی خود باشید.
- در خصوص ریسک کردن، حتماً با روانشناس خود مشورت کنید.
- دوستانی را داشته باشید که بتوانید وقتی احساس خوبی ندارید، به راحتی با آنها ارتباط برقرار کنید.
برای مطلعشدن از نشانههای اختلال دوقطبی به این مقاله مراجعه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید