روش درمانی تحلیل رفتار متقابل یا TA

تحلیل رفتار متقابل

تحلیل رفتار متقابل (TA) نوعی روانشناسی مدرن با تئوری های روانشناسی قابل دسترس است. به زبان ساده تر، تحلیل رفتار متقابل برای ارتقاء رشد و تغییر شخصیت طراحی شده است. این روش یک درمان اساسی برای بهبود عملکرد افراد در تمام جوانب زندگی فراهم می کند.

روش درمانی تحلیل رفتار متقابل، توسط اریک برن در اواخر دهه 1950 ایجاد شده است، مبتنی بر این تئوری است که هر فرد دارای سه حالت ایگو است: والدین، ​​بزرگسال و کودک. اینها به همراه سایر مفاهیم، ابزارها و مدلهای تجزیه و تحلیل کلیدی کلیدی مورد استفاده قرار می گیرند تا چگونگی برقراری ارتباط افراد را مشخص کنند.

در طول درمان، درمانگر به طور مستقیم روی رفتارهای حل مسئله تمرکز خواهد کرد، در حالی که به مراجع کمک می کند تا ابزارهای خود را برای یافتن راه حل های سازنده و خلاقانه توسعه دهند. هدف نهایی، اطمینان از این است که مراجع در زندگی شان به استقلال برسند. اریک برن، این استقلال را بازیابی سه ویژگی حیاتی انسانی، خودانگیختگی، آگاهی و صمیمیت تعریف می کند.

رویکرد تحلیل رفتار متقابل، چگونه عمل می کند؟

رویکرد تحلیل رفتار متقابل، یک گفتگوی درمانی است و جلسات به منظور کشف شخصیت فرد و چگونگی شکل گیری این تجربه با توجه به تجربیات کودکی، طراحی شده است. در این روش از پرسشگری ماهرانه و مدلها، تکنیکها و ابزارهای مختلف استفاده می شود.

روش درمانی TA بسیار متنوع است، زیرا می تواند در حوزه های وسیعی مورد استفاده قرار بگیرد و حاوی مضامین کلیدی از روشهای درمانی انسان گرایانه و روانکاوی است. در این روش از تجزیه و تحلیل استفاده می شود، اطمینان حاصل کنید که رابطه ای مثبت بین درمانگر و مراجع ایجاد شده است تا بتوانند الگویی برای روابط و ارتباطات بعدی ایجاد کنند. در این روش، درمانگر با فرد همکاری می کند. آنها با هم، اتفاقاتی که برای مراجع افتاده است را شناسایی می کنند و فرصتی را برای آنها فراهم می کنند تا الگوهای تکراری را تغییر دهند.

مفاهیم کلیدی روان تحلیل گری

در بخش زیر، اکتشافی در مورد برخی از مفاهیم اصلی تحلیل رفتار متقابل استفاده می شود.

• حالت های ایگو

حالت های ایگو به سه بخش اصلی شخصیت یک فرد اشاره می کنند و هریک از آنها یک سیستم کامل فکر، احساس و رفتار را منعکس می کنند. این حالات ایگو عبارتند از:

والد: ریشه در گذشته دارد؛ مجموعه ای از افکار، احساسات و رفتارهایی که از والدین و سایر افراد مهم آموخته ایم. این بخش از شخصیت ما می تواند حامی یا منطقی باشد.

بالغ: ریشه در زمان حال دارد؛ به واکنش های اصلی در زمان حال اشاره دارد که روی گذشته ی ما تاثیری ندارد، این بخش اصلی شخصیت مان را تشکیل می دهد.

کودک: ریشه در گذشته دارد؛ مجموعه ای از افکار، احساسات و رفتارهایی که از دوران کودکی آموخته شدند.

این حالت های ایگو تعیین می کنند که همه ی ما چطور احساسات مان را بیان و با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم.

• اتفاقات ناخودآگاه

درمانگران تشخیص میدهند که ما این توانایی را داریم که هر طور میخواهیم زندگی کنیم، به جای اینکه طبق برنامه زندگی کنیم. با این حال، گاهی اوقات، این پتانسیل مانع ایجاد الگوهای تکراری یا اتفاقات ناخودآگاه ناشی از تصمیمات دوران کودکی می شود.

درمانگران TA از تئوری اسکریپت برای شناسایی این اتفاقات ناخودآگاه استفاده می کنند. اینها با استفاده از مدل های ایگو مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند، و  به مراجع در درک اینک موضوع کمک می کنند که موانع دوران کودکی چگونه روی نحوه ی ارتباط آنها تاثیر می گذارد. این اسکریپت های ناخودآگاه غالباً به عنوان الگوهای تکراری از رفتار، افکار و ویژگی های احساسات وجود دارند، که نشان می دهد حالات ایگو روی بخش های مختلف شخصیت فرد تاثیر می گذارد.

• تبادلات

وقتی افراد با هم ارتباط برقرار می کنند، حالت های ایگو برای ایجاد تبادلات در تعامل هستند. اگر حالتهای ایگو به شکلی سالم باهم ترکیب شوند، تبادلات به صورت سالم تری انجام می شوند. اما، گاهی اوقات حالتهای ایگو می توانند روی زندگی افراد تاثیر بد بگذارند. تبادلات ممکن است به صورت ساده، متقاطع یا پایین طبقه بندی شوند و درک این موارد برای حل تعارض اهمیت دارد.

• ضربه های روحی

ضربه های روحی، روی زندگی افراد تأثیر می گذارند. در این روش درمانی تشخیص داده می شود که حوادث دوران کودکی مان به ما انگیزه می دهد و اگر این فرد در کودکی اختلال عملکرد داشته باشد، به احتمال زیاد این الگوها روی زندگی آینده ی او تاثیر می گذارد.

• صمیمیت

انگیزه دیگری که در تحلیل رفتار متقابل شناخته شده است، صمیمیت است. مانند ضربه های روحی، اگر کودک رابطه ی صمیمی را با دیگران احساس نکند، با مشکلاتی روبرو می شود. کودکان یاد می گیرند که صمیمیت بهترین کاری است که می توانند برای رفع نیازهای اساسی و برقراری ارتباط با دیگران انجام دهند. همچنین، صمیمیت می تواند باعث ایجاد الگوهای تکراری در رفتار شود که باعث اختلال در عملکرد می شود.

• درمان مبتنی بر تصمیم

این به توانایی فرد در تصمیم مجدد و ایجاد تغییر در برخی از تصمیماتی که در کودکی گرفته شده،  اشاره دارد و ناشی از اتفاقات ناخودآگاه است. درمان مبتنی بر تصمیم نشان دهنده ی این است که  افراد این توانایی را دارند که زندگی خود را هدایت کنند. این نیرو پس از ایجاد تغییر در حالت ایگوی کودک رها می شود.

در نهایت، درمانگران مراجع را تشویق می کنند تا اعتقادات فعلی خود و نحوه ی استفاده ی آنها از اتفاقات را به چالش بکشند. این به آنها کمک می کند تا  الگوهای زندگی خود را بهتر درک کنند و این آگاهی می تواند به آنها در تصمیم گیری برای تغییر رفتار کمک کند.

این درمان برای چه افرادی مناسب است؟

این روش برای ارتقاء رشد و تغییر شخصیت به کار میرود و فرصتی برای توسعه ی مهارت ها ارائه می دهد. این باعث می شود که روش تحلیل رفتار متقابل برای کمک به حل بسیاری از مشکلات استفاده شود. از این روش درمانی در  مشاوره، از جمله آموزش سازمانی، فرزندپروری و مربیگری استفاده شده است.

این روش در هر زمینه ای که نیاز به درک افراد، ارتباطات و روابط وجود دارد، استفاده می شود. در نتیجه، وقتی مشکل یا اختلافی و سردرگمی وجود دارد، این درمان مفید است. از روش درمانی تحلیل رفتار متقابل برای بررسی مسائل مربوط به روابط بین خانواده ها، دوستان و زوجین و رفع مشکلات استفاده می شود. بسیاری از افراد، این روش درمانی را جذاب می دانند زیرا باعث ایجاد روابط مساوی بین مراجع و درمانگر می شود، که در آن به مراجع توصیه می شود تا متعهد به تغییر شود. برن معتقد بود که همه ی افراد، توانایی تصمیم گیری در مورد زندگی خود را دارند و روش درمانی تحلیل رفتار متقابل به مراجع کمک می کند تا با ارزش های خود آشنایی پیدا کرده و برای رسیدن به اهداف گام بردارد.