دیس تایمیا یا دیس تایمی یا دیستایمیا که با نام های افسرده خویی و یا کج خلقی و یا افسردگی مداوم نیز شناخته می شود؛ نوعی افسردگی مزمن است. اسامی انگلیسی این اختلال شامل persistent depressive disorder که به اختصای PDD ، و یا dysthymic disorder و Dysthymia و همچنین chronic depression می باشد.
افسردگی دیس تایمیا، نوعی افسردگی طولانی مدت است که حداقل باید 2 سال فرد را درگیر کند. شدت این افسردگی از افسردگی اساسی کمتر است و گاها به حدی فرد را درگیر می کند که فرد افسرده، این علائم را بخشی از شخصیت و ویژگی های خود می داند. بسیاری از افراد مبتلا به دیس تایمی هرگز تشخیص داده نمی شوند چرا که شدت علائم معمولا به حدی نیست که به روان پزشک و یا روانشناس مراجعه کنند.
اگر به تاریخ تشخیصی اختلالات روانشناسی و روانپزشکی نگاهی بیاندازید، در ابتدا چیزی به نام افسردگی دیس تایمیا وجود نداشت و افرادی که چنین ویژگی هایی را داشتند، شخصیت افسرده می نامیدند، اما بعدها این نوع ویژگی ها از شخصیت تفکیک شد و چنین علائمی را به عنوان نوعی افسردگی مزمن و طولانی مدت دسته بندی کردند.
جند نکته در مورد افسردگی دیس تایمیا و علائم تشخیصی:
- مدت زمان وجود افسردگی دیستایمیا برای بزرگسالان حداقل دو سال و برای کودکان و نوجوانان حداقل یک سال است.
- این افسردگی غالباً شدت کمتری از افسردگی اساسی دارد.
- افراد مبتلا ممکن است مشکلاتی در خواب، میزان خوراک، تمرکز ، حافظه را نیز تجربه کنند.
- غالباً افراد مبتلا عزت نفس پایینی دارند و در قدرت تصمیم گیری و انتخاب ضعیف هستند.
- احساس غم، اندوه و ناامیدی در زمان های زیادی با آنها همراه است.
- سایر علائم افسردگی اساسی اما با شدت کمتر
درمان افسردگی دیستایمیا
در گذشته بسیاری از روانشناسان و روانپزشکان، اقدام درمانی جدی برای مبتلایان به دیس تایمیا انجام نمی دادند. اما امروزه می دانیم که با ترکیب دارو درمانی و رواندرمانی می توان تا میزان زیادی افسردگی دیس تایمیا را درمان کرد. هر چند ممکن است علائم با قطع فرآیند باز گردد.
به طور کلی درمانهای زیر می تواند برای اختلال افسرده خویی موثر باشد:
- مصرف داروهای روانپزشکی ، علی الخصوص داروهای بازجذب سروتونین مانند سرترالین و فلوکستین
- استفاده از روش ها و رویکردهای روانشناسی مانند:
- درمان شناختی رفتاری
- درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
- شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی
- درمان اگزیستانسیال
- گروه درمانی
می تواند موثر باشد. همچنین شرکت در فعالیت های گروهی، ورزش روزانه، خواب و تغذیه سالم نیز موثر است.
در نظر داشته باشید که در درمان اختلال دیس تایمی، داشتن هدف و معنا در زندگی نقش پررنگی دارد. پیشنهاد می شود مبتلایان، بر روی اعتماد به نفس، عزت نفس و همینطور مهارتهای زندگی و ارتباطی خود نیز کار کنند.