نشانه‌های بی‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا ( Anorexia Nervosa )با استفاده از راهنمای تشخیصی DSM-5 قابل بررسی است.افرادی که به خود از قصد گرستگی داده، به اختلالی به نام اختلال بی‌اشتهایی عصبی مبتلا هستند. این اختلال معمولا در افراد جوان و در زمان بلوغ شروع می‌شود. این اختلال منجر به از دست دادن وزن بیشتر از حد معمول می‌شود. افراد مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی عصبی، لاغر هستند، اما با این وجود، این اشخاص باور به اضافه وزن داشتن خود دارند. برخی اوقات برای جلوگیری از گرسنگی این افراد باید در بیمارستان بستری شوند.
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی به خود، گرستگی می‌دهند (با وجود داشتن دردهای ناشی از گرسنگی). یکی از ترسناک‌ترین بخش‌های این اختلال، اعتقاد افراد مبتلا به چاق بودنشان می‌باشد ( با وجود اینکه لاغر هستند). به دلایل نامعلوم افراد مبتلا به این اختلال از افزایش وزن به هر میزانی وحشت دارند. غذا و وزن برای این اشخاص تبدیل به یک وسواس می‌شود. این اختلال در عادت‌های عجیب غذایی یا امتناع از غذا خوردن در جمع خود را نشان می‌دهد. افراد مبتلا به این اختلال، دستورهای غذایی برای سایر افراد خانواده پیدا کرده ولی خود از خوردن آن غذاها اجتناب می‌کنند. آن‌ها برای حفظ وزن خود برنامه‌های سخت ورزشی را دنبال می‌کنند. در زنان مبتلا به این اختلال، از دست دادن دوره قاعدگی معمول و رایج است. مردان مبتلا به بی‌اشتهایی نیز ناتوان خواهند شد.
نشانه‌های اختلال بی‌اشتهایی عصبی : نشانه‌های مشخص
افراد مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی عصبی با امتناع ورزیدن نسبت به نگه داشتن وزن خود نسبت به جنسیت، سن و قدشان شناخته می‌شوند. حداقل میزان وزن مناسب برای بزرگسالان بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) تعیین می‌شود. برای کودکان و نوجوانان نیز از صدک‌های BMI استفاده می‌شود.
محدوده تعیین‌شده در قسمت پایین برای لاغری بزرگسالان توسط سازمان بهداشت جهانی دسته‌بندی‌شده است. برای کودکان و نوجوانان، از صدک‌های مربوط به BMI استفاده می‌شود. فرد مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی عصبی از افزایش وزن یا چاق شدن، ترس شدید و طاقت‌فرسایی دارد. این ترس، بدون توجه به وزن فعلی شخص، تا نزدیکی مرگ بر اثر گرسنگی نیز ادامه خواهد داشت. این قضیه مرتبط با تصویر شخصی Self-Image می‌باشد. تصویر شخصی خود یکی از نشانه‌های این اختلال است.
اشخاص مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی میزان ارزش انسانیت خود و حس درونی خود را مرتبط با وزن، حالت و اندازه بدن خود می‌دانند. افراد مبتلا به این اختلال غالبا جدی بودن وضعیت خود را انکار کرده و توانایی کنترل کردن وزن خود به صورت عینی را ندارند.
بسیاری از زنان مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی عصبی، آمنوره (amenorrhea) یا فقدان دوره قاعدگی را تجربه می‌کنند. البته در آخرین بروزرسانی راهنمای DSM-5 در سال ۲۰۱۳، این نشانه برای تشخیص اختلال بی‌اشتهایی عصبی ضروری نیست.
نشانه‌های اختلال بی‌اشتهایی عصبی : انواع مختلف بی‌اشتهایی عصبی
دو نوع مختلف از بی‌اشتهایی عصبی وجود دارد:
- نوع محدود کننده : شخص در این حالت به صورت خودآگاهانه اقدام به محدودیت غذایی می‌کند. (محدودیت وی به علت درمان پرخوری یا پاکسازی بدن نیست)
- نوع پرخوری/پاکسازی : در این حالت شخص از قصد اقدام به پرخوری کرده و سپس استفراغ می‌کند. همچنین از قرص‌های ضدیبوست، دیورتیک‌ها (diuretics) و از تزریقات استفاده می‌کند.
نشانه‌های اختلال بی‌اشتهایی عصبی : روش‌های درمان بی‌اشتهایی عصبی
بی‌اشتهایی عصبی از روش‌های مختلفی قابل درمان است. برای یادگیری بهترین روش‌های درمان بی‌اشتهایی عصبی به این مقاله مراجعه کنید.
نشانه‌های اختلال بی‌اشتهایی عصبی : محاسبه توده بدنی
شاخص توده بدنی یا همان BMI ابزاری برای نمایش وضعیت وزن در بزرگسالان است. این شاخص نسبت وزن یک شخص به قد اوست.
در زیر محدوده BMI مرتبط به درجه‌های مختلف اختلال بی‌اشتهایی عصبی را مشاهده می‌کنید:
خفیف : BMI ≥ ۱۷
متوسط : BMI 16–۱۶.۹۹
شدید : BMI 15–۱۵.۹۹
مفرط : BMI < 15
آیا نیاز به راهنمایی، مشاوره و یا روان درمانی دارید؟ جهت اخذ وقت تصویری یا تلفنی به تلفن ۰۹۱۲۸۴۹۰۹۴۴ در واتسآپ پیام بدید یا تماس بگیرید.
