اختلال وحشتزدگی یا حمله پانیک | Panic Attack
نشانههای اختلال وحشتزدگی یا حمله پانیک یا حمله هراس یا Panic Attack در افراد متفاوت است.افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی احساس ترس از بروز حملات هراسی ناگهانی و مکرر بدون هیچگونه هشدار قبلی را دارند. میزان تکرار و شدت نشانههای وحشتزدگی بسیار گسترده است. شخص مبتلا به این اختلال هیچ پیشبینی از زمان وقوع حمله هراسی بعدی نخواهد داشت. این سردرگمی باعث وجود ترسهای شدید بین فصول وقوع حملات هراسی میشود. شخص به طور مداوم نگران این بوده که کجا و در چه زمانی حمله هراسی بعدی رخ میدهد. در فاصله میان حملات، نگرانی و آمادگی همیشگی نسبت به وقوع حمله بعدی در فرد وجود دارد.
فهرست مطالب
نشانههای اختلال وحشتزدگی : تاثیرات اختلال وحشتزدگی بر سلامت جسمی
نشانههای اختلال وحشتزدگی تا حدود زیادی حول محور حملات هراسی میچرخد. حملات عصبی معمولا شامل تپش قلب، تعرق شدید، داشتن حس ضعف و غش و یا سرگیجه میباشد. احتمال بیحسی دستها وجود دارد. اختلال وحشتزدگی احتمال ایجاد درد در سینه و قسمتهای دیگر به وجود میاورد. فرد دارای اختلال وحشتزدگی ترس از عذاب قریبالوقوع و یا از دست دادن کنترل خود را دارد. حتی این ترس برخی اوقات تا جایی پیش رفته که شخص واقعا اعتقاد به وقوع حمله قلبی،سکته مغزی و یا از دست دادن جان خود را نیز خواهد داشت.
حملات هراسی در هر زمانی حتی در خواب نیز احتمال رخ دادن دارند. حمله هراسی در خواب معمولا در یک چهارم تا یک سوم افراد مبتلا به اختلال حملات هراسی رخ میدهد. (معمولا افرادی که در طول روز نیز دچار حملات هراسی میشوند)
اکثر حملات هراسی تا ده دقیقه رخ میدهد اما در برخی موارد این حملات تا ساعتها نیز به طول خواهد انجامید. احتمال وقوع این حملات در زنان دو برابر بیشتر از مردان است. حملات هراسی در هر سنی احتمال رخ دادن دارند، اما این حملات بیشتر دز سنین جوانی شروع میشوند.
نشانههای اختلال وحشتزدگی : رابطه میان حملات هراسی و اختلال وحشتزدگی
تمام اشخاص دارای حملات هراسی دچار اختلال وحشتزدگی نیستند. به عنوان مثال برخی افراد تنها یک بار دچار حمله عصبی میشوند. این افراد را نمیتوان فردی مبتلا به اختلال وحشتزدگی نامید. برای افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی پیدا کردن روشهای درمان از اهمیت ویژهای برخوردار است. در صورت عدم اقدام به درمان اختلال وحشتزدگی، خطرات زیادی شخص را تهدید خواهد کرد.
در آمریکا و اروپا، تقریبا نیمی از افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی، وقوع حملات هراسی و همچنین حملات هراسی غیرمنتظره را از قبل پیشبینی میکنند. با این وجود با توجه به تغییرات ایجاد شده در راهنمای DSM-5، وجود حملات هراسی پیشبینیشده دیگر مانعی برای تشخیص اختلال وحشتزدگی به شمار نمیرود. این تغییرات بیانکننده این است که اغلب اوقات حملات هراسی به وسیله حالت اضطراب درونی به وجود میاید.(به عنوان مثال، فردی که همواره نگران وقوع حمله هراسی بوده در نهایت این حمله برایش رخ خواهد داد)
پرشکان راجع به حملات پیشبینیشده و ارتباط آن با اختلال وحشتزدگی تصمیم گرفتهاند. در تحت شرایطی خاص این پیشیینیها نیز جزوی از اختلال وحشتزدگی میباشند. در صورت نگرانی فرد حول محور ترس از احساسات هراسگونه و یا عواقب آن (احتمال دیوانگی یا مرگ در من وجود دارد) و همچنین وقوع دوباره آن در آینده (تلاشهای شخص برای جلوگیری از مواجه شدن با مکانهای وقوع حملات هراسگونه قبلی) این فرد خاطی مبتلا به اختلال وحشتزذگی میباشد.
نشانههای اختلال وحشتزدگی : آگورافوبیا چیست ؟
اختلال وحشتزذگی معمولا با شرایطی همچون افسردگی و مصرف الکل و مواد مخدر برای مقابله یا جلوگیری از نشانهها همراه است. این اختلال احتمال ایجاد فوبیاهای خاص را ایجاد میکند. به عنوان مثال شخص در صورت داشتن حمله هراسگونه در آسانسور، به احتمال زیاد دچار فوبیای آسانسور خواهد شد.
زندگی بسیاری از افراد با وجود اختلال وحشتزدگی محدود میشود. این افراد از انجام فعالیتهای روزمره نظیر خرید کردن، راننده و حتی در بعضی شرایط خروج از خانه خودداری میکنند. در برخی مواقع نیز شخص تنها با وجود همراه و یا شخص مورد اعتماد قادر به مقابله کردن با شرایط خواهد بود.
در صورت محدودشدن شدید زندگی شخص به وسیله اختلال وحشتزدگی، این اختلال، آگورافوبیا ( ترس از مکانهای شلوغ، انزواطلبی) نام دارد. احتمال سرایت کردن اختلال وحشتزدگی به سایر اعضای خانواده وجود دارد. با این حال، در صورت درمان زودهنگام اختلال وحشتزذگی از تبدیل شدن آن به آگورافوبیا جلوگیری خواهید کرد.
بارزترین نشانههای اختلال وحشتزدگی
شخص مبتلا به اختلال وحشتزدگی دچار حملات هراسی پیشبینیشده و پیشبینینشده خواهد شد. همچنین یکی از نشانههای زیر را حداقل به مدت یک ماه به همراه حملات هراسی خود تجربه خواهد کرد :
- نگرانی مداوم درباره پیامدهای حمله، مانند عواقب آن ( از دست دادن کنترل، بروز حمله قلبی، دیوانهشدن) یا داشتن ترس از وقوع حملات بیشتر
- تغییرات چشمگیر در رفتار شخص در رابطه با حملات ( امتناع از ورزشکردن )
حملات هراسگونه همواره به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مصرف یا سومصرف مواد (الکل،مواد مخدر، داروها) و یا وضعیت پزشکی عمومی شخص ( مانند پرکاری تیروئید) رخ نمیدهند.
حملات هراسی در سایر اختلالات روانی نیز رخ میدهند (بیشتر اختلالات مربوط به اضطراب)، اما حملات هراسی در اختلال وحشتزدگی به تنهایی به عنوان نشانه سایر اختلالات به حساب نمیاید. به عبارت دیگر، حملات مرتبط با اختلال وحشتزذگی مرتبط با حملات سایر اختلالات روانی نمیباشد. از جمله این اختلالات میتوان به هراس اجتماعی (ترس از نمایش خود در موقعیتهای اجتماعی خاص)، فوبیاهای خاص ( ترس از شرایطی خاص)، اختلال وسواس فکری (مانند وسواس به آلودگی و رعایت نظافت)، اختلال استرس پس از سانحه ( حین برخورد با محرکهای استرسزا) و یا اختلال اضطراب جدایی (حین دوربودن از خانه یا خانواده) اشاره کرد.
اختلال وحشتزدگی با سطوح بالایی از ناتوانی اجتماعی، شغلی و جسمی همراه است. اختلال وحشتزدگی نسبت به سایر اختلالات مرتبط، نیازمند هزینههای اقتصادی بالاتر و همچنین تعداد ویزیتهای پزشکی بیشتری میباشد، البته در صورت همراه بودن وحشتزذگی با آگورافوبیا این اثرات شدیدتر نیز میشود. آگورافوبیا در بسیاری از افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی وجود دارد، اما برای تشخیص اختلال وحشتزذگی وجود این اختلال اجباری نیست.
دیدگاهتان را بنویسید