اختلالات خوردن یا Eating Disorders نوعی از اختلالات روانشناسی و روانپزشکی است. در بیشتر خانواده ها، اختلالات خوردن مشاهده می شود. هرساله، افراد زیادی به این اختلال مبتلا می شوند و بیش از ۹۰درصد آنها خانم های جوان و مُسن هستند. به ندرت درباره ی این موضوع صحبت شده که بیش از ۵درصد از دختران نوجوان هم می توانند به این اختلال مبتلا شوند.
چرا جوانان و نوجوانان، مستعد ابتلا به اختلالات خوردن هستند؟ طبق گفته ی سازمان بهداشت ، علت این است که خانم ها در این سنین بیشتر سعی می کنند رژیم بگیرند و لاغر بمانند. افراد ورزشکار (مانند ژیمناستیک) و مدلینگ ها، بیشتر به حفظ تناسب اندام شان اهمیت می دهند. انواع مختلفی از اختلالات خوردن وجود دارد:
بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا
اختلالات پرخوری
پرخوری عصبی یا بولیمیا
علائم اختلالات خوردن
بی اشتهایی که با نام علمی anorexia nervosa شناخته می شود؛ یک اختلال تغذیهای است که باعث میشود افراد در مورد وزن خود و غذایی که میخورند، وسواس فکری داشته باشند. اگر وزن تان ۱۵ درصد از کمتر از حد نرمال است و به علت غذا نخوردن وزن تان را از دست داده اید، ممکن است دچار این اختلال شده باشید.
اختلال پرخوری عصبی که با نام علمی bulimia nervosa شناخته می شود؛ یک اختلال تغذیه ای است که فرد مبتلا به آن بیش از حد غذا می خورد و بعد با استفراغ، استفاده از داروهای ادرار آور، یا ورزش معده ی خود را خالی می کنند.
این اختلال ممکن است سالها برای فرد ناشناخته باقی بماند، چون معمولاً وزن بدن فرد طبیعی خواهد بود. تخلیه ی معده به صورت پنهانی و با احساس خجالت انجام می شود. اختلال پرخوری با پرخوری عصبی تفاوت دارد، چون در اختلال پرخوری تخلیه ی معده و استفراغ صورت نمی گیرد.
افراد مبتلا به اختلال پرخوری (BED) وقتی که گرسنه نیستند به غذا خوردن ادامه می دهند، خیلی سریع غذا می خورند، و از خوردن غذا احساس خجالت و ناراحتی می کنند.
یک نوع اختلال دیگر در خوردن غذا با عنوان اختلال اِجتناب در مصرف مواد غذایی شناخته می شود. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، به دلیل عوامل مختلف، تا حد امکان از غذا خوردن پرهیز می کنند.
علل و تشخیص اختلالات خوردن
اختلالات خوردن یک مشکل جدی محسوب می شود و باید مانند هر بیماری دیگر تشخیص داده و درمان شود. اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، این رفتارها می تواند منجر به بروز عوارض شدید شوند. در حالی که علت دقیق اختلالات خوردن مشخص نیست، به نظر میرسد که عوامل اجتماعی، زیستی و روانی در بروز این اختلال نقش دارند.
درمان اختلالات خوردن
دو روش درمانی برای اختلالات خوردن استفاده می شود. اگر این اختلال شدید باشد و زندگی فرد در معرض خطر قرار داشته باشد، بستری در در یک مرکز تخصصی در بخش درمان اختلالات خوردن پیشنهاد می شود. اگر این اختلال، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار نداده باشد، به صورت سرپایی در مراکز درمان می شوند. این درمان سرپایی معمولاً شامل درمان فردی است، اما ممکن است گروه درمانی هم استفاده شود. اگر فکر می کنید ممکن است از اختلال خوردن رنج ببرید یا کسی را می شناسید که مبتلا به این اختلال است، به او پیشنهاد کنید به روان درمانگر مراجعه کند. پس از تشخیص صحیح توسط یک متخصص، این اختلالات به راحتی قابل درمان هستند و اغلب طی چند ماه درمان می شوند.
درمان اختلالات خوردن تقریباً همیشه شامل روانشناختی شناختی رفتاری یا گروهی است. داروها همچنین ممکن است مناسب باشد و مشخص شده است که در صورت ترکیب با روان درمانی، برای برخی در درمان این اختلالات موثر است.
نحوه ی مدیریت اختلالات خوردن
برخی از افراد مبتلا به این اختلال، با احساس شرم و گناه زندگی می کنند. هر دفعه که می خواهند غذا بخورند، فکر میکنند اتفاقی می خواهد رخ دهد.
در مدیریت اختلالات خوررن از رویکرد شناختی رفتاری استفاده شود. استفاده از روشهایی مانند وقت گذاشتن برای فکر کردن در مورد هر نوع وعده ی غذایی مفید است. تکنیک های زیادی وجود دارد که فرد می تواند برای کمک به مدیریت و کنترل وضعیت خود استفاده کند.
کمک به افراد مبتلا به اختلال خوردن
فردی که دچار اختلالات خوردن است، ممکن است به دوست یا اعضای خانواده برای کمک و راهنمایی مراجعه کند. همچنین، این افراد ممکن است این اختلال را از خانوده شان پنها ن کنند یا آن را جدی نگیرند.
دریافت کمک از دیگران
اکثر افرادی که دچار اختلالات خوردن هستند، به منظور بهبودی باید پروسه ی طولانی را طی کرده و تلاش کنند و خانواده، دوستان و متخصصان از آنها حمایت کنند. بعضی از افراد تمایل دارند در طول دوره ی درمان، با دوستان صمیمی شان درباره ی بیماری صحبت کنند. برای درمان اختلالات خوردن، به روان درمانگر مراجعه کنید که تجربه ی درمان این اختلالات را دارد.
انواع
پیکا، نوعی اختلال در خوردن است که شخص معمولاً چیزهایی را می خورد که نباید بخورد. افراد مبتلا به این اختلال، معمولاً این چیزها را می خورند: پشم، پودر، رنگ، پارچه یا لباس، مو، خاک و یا سنگریزه، کاغذ، صمغ، صابون و یخ. افرادی که غذاهای رژیمی می خورند یا نوشیدنی مصرف می کنند که ارزش غذایی کمتری دارد، مبتلا به اختلال پیکا نیستند. به طور کلی پیکا در کودکان کمتر از ۲ سال تشخیص داده نمی شود، زیرا بسیاری از نوزادان سعی دارند که چیزهایی را بخورند که در رشد آنها نقشی ندارد. بعضی اوقات، پیکا ممکن است همراه با اختلال روانی دیگری (مانند اوتیسم یا اسکیزوفرنی) تشخیص داده شود. این اختلال ممکن است بر سلامت روان تاثیر بگذارد؛ پس باید به موقع تشخیص داده شود.
علائم پیکا
علائم پیکا عبارتند از:
- خوردن مداوم مواد غیرمغذی به مدت حداقل ۱ ماه.
- خوردن مواد غیر مغذی که باعث اختلال در رشد می شود. به عنوان مثال، خوردن خاک برای کودک ۵ساله رایج و برای کودک۱۲ ساله نامناسب تلقی می شود.
- رفتار خوردن بخشی از یک از هنجارهای اجتماعی جامعه محسوب نمی شود.
- اگر رفتار غذا خوردن به علت بیماری روانی دیگری (به عنوان مثال، اوتیسم، اسکیزوفرنی یا اختلال وسواس فکری) یا بارداری رخ دهد، فرد باید تحت نظر روان درمانگر قرار بگیرد.
تشخیص پیکا
پیکا، توسط روان درمانگر تشخیص داده می شود. این بیماری اغلب در دوران کودکی رخ می دهد، اما می تواند در هر مرحله از زندگی فرد تشخیص داده شود. معمولاً خانم های باردار هوس خوردن مواد غیر غذایی می کنند، این اختلال تاوقتیکه که شدت و تداوم پیدا نکند، تشخیص داده نمی شود. معمولاً، فقط در مواردی تشخیص داده می شود که این رفتار منجر به ایجاد مشکل در فرد شود، زیرا بسیاری از این مواد غیرخوراکی می توانند برای جسم افراد مضر باشند. در صورت عدم درمان، دوره ی اختلال ممکن است طولانی باشد (مثلاً سالها طول بکشد). آیا نیاز به راهنمایی، مشاوره و یا روان درمانی دارید؟” h4=”جهت اخذ وقت تصویری یا تلفنی به تلفن ۰۹۱۲۸۴۹۰۹۴۴ در واتسآپ پیام بدید یا تماس بگیرید.
